De strijd met de Tijger Moeder

De Tijgermoeder heeft de lat hoog liggen. Voor haar kind (eren) is het beste nog niet goed genoeg, en haar kinderen zullen alles krijgen waar ze recht op hebben. Dat kan de beste scholing zijn, muzieklessen, sport. Of het nooit meer - of heel weinig- zien van hun andere ouder, whatever it takes. De Tijgermoeder zal alles doen voor haar kinderen. En niemand staat haar in de weg.

De term "Tiger Mom" verwijst naar ouders, meestal moeders, die een zeer veeleisende en autoritaire benadering van de opvoeding volgen. Deze ouders leggen vaak nadruk op academische prestaties en streven naar perfectie van hun kinderen. Ze zetten hoge verwachtingen, stellen strikte regels en zijn soms kritisch en veeleisend, in de hoop dat hun kinderen succesvol zullen zijn in het leven.

Met Tijgermoeder bedoel ik hier net iets anders.

Ik bedoel hier de moeder die soms rücksichtlos strijdt voor de belangen van haar kind(eren). Of die belangen echt van de kinderen afkomstig zijn, of door haar in het leven geroepen laat ik even in het midden.

Wat zij doet is ervoor zorgen dat de kinderen niets te kort komen. En zij bepaalt of stelt vast wat dat betekent. Ze weet ook alles beter. Haar ziens- en handelswijze zijn leidend.

Als je bent gescheiden van een Tijgermoeder kun je je handen vol hebben. Want zij zal je vertellen wat je moet doen, en wanneer, en vooral hoe.

Als zij vindt dat je dat niet op de juiste wijze doet zal ze je belagen met opmerkingen, (ongevraagde) adviezen, of ze zal je buitenspel zetten, en jouw positie ten aanzien van je kinderen wijzigen, of aanvallen, het is maar net hoe je het bekijkt.

Als ze vindt dat jij niet naar behoren handelt zal zij niet schromen toch voor de kinderen alles voor elkaar te krijgen. Koste wat het kost.

Als zij vindt dat de kinderen bij jou ongezond eten of leven zal ze de kinderen minder tot niet naar je toe sturen. Want jij kunt blijkbaar niet voor ze zorgen zoals het moet. Of het interesseert je niet, volgens haar. Of dat klopt of niet is niet zo relevant voor haar.

Als ze vindt dat ze niet de juiste kleding hebben zal ze hun spaarrekeningen leeghalen en jou verantwoordelijk stellen voor het aanvullen van die rekeningen.

Want het was niet nodig geweest de spaarrekeningen te plunderen als jij gewoon gedaan had wat je moest doen.

Zij hoeft niet met jou te communiceren als ouder. Jij hebt je volgens haar nooit echt met de opvoeding bemoeid, dus wat weet jij nou? Jij hebt er niet zoveel van te vinden, want zoals gezegd, zij weet het beter.

Dat ze hiermee de kinderen beschadigt ziet ze niet in. Want zij strijdt voor haar kinderen, en jij bent - blijkbaar- het kwaad waar tegen gestreden moet worden. Een andere visie kan niet bestaan voor haar.

Je wordt zwart gemaakt, afgeschilderd als een ongeïnteresseerd mens, een andere ouder die weinig toevoegt. Dus wat hebben de kinderen aan jou.

Waar zij denkt het juiste te doen ontneemt ze de kinderen de andere ouder. Maar ja…dat kan nooit erg zijn, want als andere ouder faal jij sowieso, in haar ogen.

Vorige week schreef ik een blog over Suikervaders, waar ik veel reacties op kreeg- waarvoor dank.

Het is natuurlijk niet zo dat alle vaders dramatisch of ongeïnteresseerd zijn in de opvoeding van hun kinderen, en dat alle vaders luie prutsers zijn die er maar met de pet naar gooien. Of die het wel best vinden hun kinderen eens in de zoveel tijd eventjes te zien.

Er zijn namelijk ook Tijgermoeders.

En die “besuikeren” hun kinderen ook, soms op een zelfde wijze als een Suikervader, soms door het de andere ouder volkomen onmogelijk te maken een rol te spelen in het leven van de kinderen. Door omgangsregelingen te blokkeren of eenzijdig aan te passen, door de andere ouder financieel klem te zetten, door de kinderen tegen de andere ouder op te zetten.

En waarom? God mag het weten. Ik doe de aanname dat het uit onverwerkte boosheid is. En dat het in teveel gevallen weinig met de kinderen zelf te maken heeft, maar dat die als pion in dit nare spelletje worden ingezet. Er wordt te vaak ten onrechte geschermd met de term “in het belang van de kinderen..” Want die belangen bepalen ouders samen. Nadrukkelijk SAMEN.

Dat het schadelijk is lijkt me duidelijk. En niet alleen voor de andere ouder. Maar vooral voor de kinderen zelf.

Maar wat doe je ertegen? Hoe kun je je “wapenen” in de strijd tegen de Tijgermoeder?

Wil je dat eens onderzoeken? En een nieuwe balans creëren tussen jou en haar? Neem dan contact met me op.