In het belang van de kinderen…

In het belang van de kinderen. Mooie tekst. Iedereen die een scheiding heeft meegemaakt en kinderen heeft, is er vast bekend mee.

De belangen van de kinderen moeten behartigd en verdedigd worden. Waarbij verdedigen al een vervelend woord is.

Ik geef wat praktijkvoorbeelden:

“In het belang van de kinderen is het beter dat ze hun vader maar eens in de twee weken zien. Ik ben betrouwbaarder en gestructureerder dan hij, en ik zorg ook altijd al voor ze, dus dat is beter.”

Of: “In het belang van de kinderen maak ik geen alimentatie over, ze leren dan meteen dat ik niet de bank ben, en dat hun moeder ook kan gaan werken. Van je hand ophouden wordt niemand beter.”

Of: “In het belang van de kinderen werk ik niet mee aan een omgangsregeling of bezoekjes aan mijn ex-schoonfamilie. De kinderen zijn sowieso altijd welkom bij mij, waar is een regeling voor nodig? Mijn ex-schoonfamilie moest mij nooit, dus waarom de kinderen nu wel?”

Of: “In het belang van de kinderen vertel ik ze dat hun vader een notoire vreemdganger is. Hoe eerder ze weten dat hij een liegende oplichter is hoe beter. Ze hoeven ze niets van hem te verwachten en behoed ik ze voor de pijn die hij gaat veroorzaken.”

Of: “In het belang van de kinderen ontwijk ik elke vorm van contact met hun vader, ik overleg niets met hem, als hij wat wil zeggen stuurt hij maar een berichtje, dat lijkt me genoeg. Hij heeft mij zo gekwetst, als ik met hem communiceer gaat het niet goed met mij, en dus ook niet met de kinderen.”

Klinkt in mijn oren niet als de belangen van de kinderen voorop stellen. Maar zo wordt er wel vaak gehandeld of gedacht. We vergeten, of verbloemen dat we eigenlijk in ons eigenbelang handelen, vaak gestuurd door boosheid of pijn.

Maar wat ís dan wel handelen in het belang van de kinderen?

"In het belang van de kinderen" bij een scheiding verwijst naar de benadering waarbij ouders en juridische instanties beslissingen nemen die de welzijn en belangen van de kinderen centraal stellen. Dit gaat over aspecten zoals voogdij, omgangsregelingen en financiële regelingen. Waarbij de behoeften van de kinderen prioriteit hebben. 

Ouders worden aangemoedigd om samen te werken en compromissen te sluiten om een omgeving te creëren waarin de kinderen zo min mogelijk worden geschaad.

Dat lijkt helder. Maar soms is het best ingewikkeld. Dat zie ik vaak in de praktijk. Willen jullie daar ook meer helderheid? neem dan contact met me op.