Ik zeg toch niks raars?

Het is een pijnlijke en verwarrende dynamiek.

Steeds opnieuw krijg je te horen dat je iets 'verwijtends' zegt, terwijl jij het juist vanuit verbinding of helderheid bedoelt. Dat roept machteloosheid op, onbegrip en vaak ook verdriet.

Je gaat op eieren lopen, weegt je woorden, houdt je in. En ergens komt die twijfel: ligt het aan mij, of aan de ander?

Als iemand structureel jouw woorden opvat als aanval, speelt er vaak iets op een dieper niveau. De ander voelt zich snel geraakt. Jouw woorden raken iets in hen zelf, zoals schuld, schaamte of onzekerheid.

Soms zit er oude pijn onder, of een verdedigingsreflex die meteen aanslaat. En als het vertrouwen tussen jullie al broos is, wordt alles wat jij zegt gekleurd gehoord.

Dat doet iets met jou. Je wordt voorzichtiger, gaat jezelf censureren. Misschien ga je vermijden of pleasen. Intussen kruipt de verwarring naar binnen.

Je vraagt je af of je écht zo kritisch bent, of dat het gevoel van spanning eigenlijk niet van jou is. Als dit lang genoeg doorgaat, tast het je zelfbeeld aan. Je gaat twijfelen aan je gevoel en aan je manier van communiceren.

Vaak ontstaan zulke patronen als de ander moeite heeft met verantwoordelijkheid nemen. Of als er oude relatiepijn speelt. Soms is er sprake van emotionele onveiligheid, of zelfs gaslighting. Niet altijd bewust, maar het effect is hetzelfde: jij raakt uit balans.

Wat kun je doen? Check hoe je overkomt, en wees eerlijk naar jezelf. Kijk eerlijk naar je toon. Zit er frustratie onder? Of spreek je werkelijk vanuit rust?

Je kunt het ook terugleggen, zonder strijd. Bijvoorbeeld: "Ik hoor dat je dit als verwijt ervaart, maar dat is niet mijn bedoeling." Of: "Ik wil juist iets openleggen, niet veroordelen."

Laat je niet uit evenwicht brengen door herhaalde verdraaiing van je intenties. Als dit patroon aanhoudt, en jouw woorden stelselmatig niet worden ontvangen, is het belangrijk om je grenzen te bewaken. Soms is hulp van buitenaf nodig. Soms is afstand het gezondst.

Je mag helder en je uitspreken. Dat is geen aanval, dat is open en respectvol communiceren.

En als de ander dat niet kan horen, zegt dat iets over de dynamiek en niet over jouw intentie.

Wil je hier eens verder over praten? Neem dan contact met me op.